Wednesday, February 28, 2007

"Derby"

Το Ντέρμπυ των αιωνίων ...
Εισαγωγή ..
Ποτέ δεν φανταζόμουν ότι θα παιρνάω τόσο ευχαριστα τις Κυριακές μου βλέποντας "μπάλα" παιδιά μιλάμε ότι γουσταρω τρελά όχι βέβαια λόγω του ότι μετα το Euro σαν όλες τις χαζογκομενίτσες μαζι και γω παω στα γήπεδα, αλλά γιατι ασχολούμαι με τον αθλητισμό απο 12 ετών και τα τελευταία 8 χρόνια συγγενικό μου πρόσωπο Α' βαθμού είναι επαγγελματίας ποδοσφαιριστής.
Η ατμόσφαιρα του γηπέδου είναι αξεπέραστη .....Όμως νευριάζω γιατί ο θεός με έκανε γυναίκα και όχι αντρα για να μπορώ να βρίζω τρελά και να εκτονώνομαι !!!
Κυρίως Θέμα..
Φυσικά και είμαι φανατική ολυμπιακός απο την κούνια μεγαλωμένη σε μια οικογένεια που βλέπει μόνο κόκκινο και τίποτα άλλο, οι γονείς μου όταν άρχισα πια να καταλαβαίνω με έντυναν με τη στολή του Ολυμπιακού και πηγαίναμε στο Καραισκάκη , θυμάμαι χαρακτηριστικά σε έναν αγώνα κυπέλου στο ΟΑΚΑ με τον ΟΦΗ είχαν γίνει και επεισόδια σπάγαν καρέκλες κτλ. Απο τότε έκανα χρόνια να πάω στο γήπεδο (σοκ) ώσπου μου ήρθε η επιθυμία ξανά υστερα από χρόνια και ξαναρχισα να πηγαίνω στο γηπεδο.(Όχι στον Ολυμπιακό αλλά γενικά αναλόγως που έπαιζε το πρόσωπο). Το θέμα είναι ότι οι γονείς μου δεν με είχαν πάει ποτε να παρακολουθήσω Ντέρμπυ και το είχα φοβερό απωθημένο ειδικά ΠΑΟ-ΟΣΦΠ ....Παρθενική εμφανιση λοιπόν 28/8/05 μέσα στο ΟΑΚΑ 0-2 το σκόρ βέβαια δεν πανηγυρισα αφού είχα πάει ανάμεσα σε παναθηναικούς δεν μπορώ να σας περιγράψω την λύπη που ένιωσα για τους βαζέλες... Εχουν μεγαλωσει μια δεκαετία νέων παιδιών γεμάτα κόμπλεξ ότι, ότι και να κάνουν δεν μπορούν να κερδισουν τον Ολυμπιακό .. Τραγικό έτσι? Ακόμα και οι ίδιοι οι παίχτες το πιστευουν.. ( μη ρωτησει κανείς που το ξέρω?)
Επίλογος...
Μελλοντικοί γονείς μην δημιουργείτε άλλα βαζελάκια κανουν κακό στην ψυχοσωματικονευρωτική ανάπτυξη των παιδιών! Βρείτε άλλες ομάδες όπως "ΑΕΚ χι-χι"
Αν και ότι και να κάνετε καθε πιτσιρικάς(6-16) που δεν έχει άποψη γενικα είναι πάντα με αυτόν που παίρνει το πρωτάθλημα οπότε δεν ανησυχώ την τελευταια δεκαετια γεννιούνται μονο γαυράκια...

Ευχαριστώ

End of Month....

Tέλος του Μήνα σήμερα άλλοι νιώθουν όμορφα άλλοι άσχημα...
Εγώ πάντως νιώθω όμορφα για 2 λόγους πρώτον γιατί θα πληρωθώ και δευτερον γιατι πλησιάζει και το Πάσχα τι ωραία ρε παιδιά ... Αυτο το Πάσχα και τα Χριστούγεννα τα περιμένω πώς και πως λίγο τα δώρα λίγο οι 2-3 μερες άδεια που θα έχουμε απο τη δουλεια όλα αυτά σε κάνουν και περιμένεις κάτι και όταν περιμένεις κάτι έχει και αυτό τη γλύκα του
Τι να πουν αυτοί που δεν περιμένουν τίποτα..
Κρίμα ε?
Κι όμως ο κοινωνία μας είναι γεμάτη απο ανθρώπους που δεν περιμένουν τίποτα ζουν το τίποτα και μές τη μιζέρια νομίζω ότι μαζί με την υγεία είναι τα δύο βασικά πράγματα που κάνουν τους ανθρώπους δυστηχισμένους...
Επίσης χθες έπεσε στα χέρια μου ένα αρχειο powerpoint το οποίο θα ήθελα πάρα πολύ να το ανεβάσω να το δείτε αλλα δεν ξέρω πως μπορεί να μου εξηγήσει κάποιος?????
Θερμή παράκληση.....

Friday, February 23, 2007

Friday, February 16, 2007

Chill Out

Ακούγοντας χθες στην επιστροφή απο το γραφείο Chill Out κομμάτια πλήρως χαλαρωμένη και ευτυχισμένη που εφυγα απο την κολαση (δουλειά) μπαίνω στην Αττική Οδό βάζω 5η στο εργαλείο και χαμένη στις σκέψεις μου και στην φοβερή ευθεία χωρίς φανάρια πατάω απότομα φρένο .......... παραλίγο σύγκρουση!!
Σημειώτόν στην ουρά φορτώνω ανάποδες και είμαι έτοιμη για χειρόφρενο και τσακωμο.. (ο μπροστινος ήταν ένα τζιπ που είχε τα στοπ ομίχλης ενεργοποιημένα τα οποια δεν τα παίρνεις χαμπάρι αμέσως συν του ότι απαγορεύται δια ροπάλου η χρησιμοποιησή τους όταν δεν έχει ομίχλη)
Το γλίτωσα στο παρα πέντε να μην μακρηγορώ εκεί που είμαι για να κατέβω και να τον βρίσω μιας και είχαμε ακινητοποιηθεί σκέφτομαι το παιδι΄μου λέω κάτσε μην είναι κανένας τρελός και μου βγάλει κανένα μαχαίρι και μείνει ορφανό το παιδί μου, αλλα έλα όμως που τα είχα πάρει και έπρεπε να ξεσπάσω τοτε σκεφτομαι το 1866 τηλεφωνο έκτακτης αναγκης της αττική οδού.. Καλώ λοιπόν και ξεκινάω ευγενικά να μάθω γιατι πληρωνω 2.70€ και είναι λές και ειμαι στην Λ.Βουλιαγμένης Σαββατοβραδο Ιουνιου και για να φτάσω στην Γλυφάδα περνάνε 2 ώρες... Απανταει λοιπόν μια ευγενέστατη κοπέλιτσα "κυρία μου είναι ώρα αιχμής και ξέρετε υπάρχουν λίγες καθυστερήσεις"και απαντώ "το ξέρω ότι δεν φταίες εσύ αλλά πες μου γιατι να πληρώνω για να παώ σε 10 λεπτά σπίτι μου και τελικά να φτάνω σε μια ώρα" Απάντηση αυτής " Έχετε δίκιο λίγο υπομονή έχει αυξηθεί ο αριθμός εισερχόμενων αυτοκινήτων" της το κλείνω στα μούτρα και διαπιστώνω ότι δεν το χω πιά....δεν μπορώ να τσακωθώ έχω γίνει μαλθακή άλλους τους λυπάμαι και άλλους τους φοβάμαι...
Αλλάξα και άλλαξα πολύ "σκεψη αστραπή"
Ετσι δυνάμωσα τη μουσική για να χαλαρώσω chill out απίστευτη μουσική !!!
Συμπερασματα 2:
1. Γιατί ο θεος με έκανε γυναίκα??? (Θα ήθελα πολύ να δέρνομαι και να βρίζω στο γήπεδο αλλα επειδή είμαι γυναίκα δεν μπορώ..)
2.Τελικά ο άνθρωπος αλλάζει απο μόνος του όσο και να θες να τον αλλάξεις εσυ, δεν γινεται τίποτα....

Tuesday, February 13, 2007

Mumm means

Mumm means (Μαμά,μανούλα,μήτέρα,και κάτι στα αρβανίτικα που δεν ξέρω ακριβώς Α! είναι και το όνομα μιας Σαμπάνιας αρκετα καλής θα έλεγα)!
Το επέλεξα γιατί είμαι νέα πρόσφατη Μανούλα ... Γέννησα ένα κοριτσάκι και αποφάσισα να φτιάξω ενα Blog να μοιράζομε μαζί διάφορες καταστάσεις απλής καθημερινής ζωής ...
Λοιπόν για αρχή θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας το μεγαλείο που λέγετε μητρότητα.. Εγώ "παιδι" κακομαθημένο με ελλειπείς σπουδές(ετοιμάζομε για μεταπτυχιακό) και με μια πολύχρονη σχέση που κατέλειξε σε γάμο αποφάσισα να γίνω μάνα ετσι ξαφνικά ..χωρίς να ξέρω τι θα επακολουθήσει ακούγοντας κατα καιρούς διάφορα από φιλενάδες που εχουν ήδη γίνουν μάνες..
Κατέληξα στο εξής συμπέρασμα ότι: Αν δεν γίνεις μάνα δεν ξέρεις τίποτα δεν υπάρχεις δεν ζείς νομίζεις ότι κάτι είσαι, αλλά δεν είσαι τίποτα (επιβεβαιώνοντας αυτά που έλεγαν οι παλιοι ότι γυναίκα εστί μάνα οικογένεια κτλ.)
Ναι φίλοι μου παλέψαμε για ισότητα την πετύχαμε, αγώνιστίκαμε για τα δικαιωματά μας τα κερδίσαμε, έχει ανέβει η κοινωνική μας θέση, αν θέλουμε μπορούμε να συντηρήσουμε μια οικογένεια αλλά δεν μπορούμε όμως να αρνηθούμε τη φύση μας ........ και ο νοων νοείτο..
Οταν έφυγα σήμερα το πρωί για δουλειά και με κοίταγαν αυτά το δυο ματια σημ:(3 μηνών) η κόρη μου σαν να μου έλεγαν μη φύγεις που με αφήνεις γιατί???
Στη διαδρομή μεχρι να φτάσω στη δουλειά εκλαιγα αλλά τι να το κάνεις δεν μπορείς να κάνεις και αλλιώς στην εποχή μας πρέπει να δουλεύουμε να προσφέρουμε στο κοινωνικό σύνολο στον εαυτό μας και στην οικογενειά μας ...
Και γω ρωτώ: Πως το εξηγείς αυτό στο ίδιο σου το παιδί τι του λες ? που οδηγούμαστε που πάμε τι παιδια βγάζουμε στην κοινωνία ? μήπως είμαι υπερβολική?
Ισως ....
Αnyway πάντως για αρχή αυτά είχα να πω να θίξω και έχει και συνέχεια............